Szczecińskie wariacje Luftschutz`owe
: 2010-06-03, 16:55
Witam
Odwiedziłem ostatnio jeden z największych schronów przeciwlotniczych w Polsce.
Historia Szczecińskiego LSR`a swoimi korzeniami sięga aż XIX w, gdzie podziemia stanowiły część pruskiego fortu centralnego. W okresie II Wojny Światowej w obawie przed alianckimi bombardowaniami rozbudowano system podziemnych korytarzy, czego końcowym efektem był schron o przypuszczalnej kubaturze 2500 m2. Na 5 piętrach pod grubym na prawie trzy metry żelbetowym stropem zbudowano liczne pomieszczenia socjalne, techniczne oraz sanitarne. Schron wyposażony został w wydajne urządzenia filtro - wentylacyjne, ujęcie wody pitnej wraz z instalacją wodno kanalizacyjną, oraz system ogrzewania zastosowany tylko w pomieszczeniach specjalnego przeznaczenia (sala dla kobiet ciężarnych i dzieci, sala opatrunkawa...). Niższe kondygnacje posiadają podłogę wyłożoną płytkami korkowymi, co powodowało lepszą izolacje termiczną oraz tłumiło odgłosy przemieszczających się korytarzami napływającej ludności. Gdy zgaśnie światło, ciemności są rozpraszane przez fosforyzującą farbę, którą pomalowano szerokie pasy na ścianach schronu. Oczywiście schron przeznaczony był tylko dla ludności niemieckiej, ale wejść do niego mogły tylko osoby, posiadające maski przeciwgazowe.
Nie pamiętam dokładnie, ale mógł on pomieścić chyba około 5 000 cywili.
Po odzyskaniu niepodległości schron zostaje dostosowany do nowej roli i przebudowany na schron przeciwatomowy. Zdemontowano całą niemiecką instalacje filtro wentylacyjną w zamian, której zamontowano urządzenia odpowiadające ówczesnym wymogom.
Schron funkcjonował do początku lat dziewięćdziesiątych, gdzie odbywały się w jego wnętrzu szkolenia Obrony Cywilnej.
Parę danych technicznych schronu:
Wysokości stropu około 2,5 metra
Grubość niektórych ścian podobno 3 metry
Wysokość od wejścia pod dworcem do wejścia na Placu Zawiszy to raptem 17 metrów
Najdłuższy prosty odcinek korytarza to 100 metrów
I na koniec data zakończenia budowy LSR to 1941 r.
Odwiedziłem ostatnio jeden z największych schronów przeciwlotniczych w Polsce.
Historia Szczecińskiego LSR`a swoimi korzeniami sięga aż XIX w, gdzie podziemia stanowiły część pruskiego fortu centralnego. W okresie II Wojny Światowej w obawie przed alianckimi bombardowaniami rozbudowano system podziemnych korytarzy, czego końcowym efektem był schron o przypuszczalnej kubaturze 2500 m2. Na 5 piętrach pod grubym na prawie trzy metry żelbetowym stropem zbudowano liczne pomieszczenia socjalne, techniczne oraz sanitarne. Schron wyposażony został w wydajne urządzenia filtro - wentylacyjne, ujęcie wody pitnej wraz z instalacją wodno kanalizacyjną, oraz system ogrzewania zastosowany tylko w pomieszczeniach specjalnego przeznaczenia (sala dla kobiet ciężarnych i dzieci, sala opatrunkawa...). Niższe kondygnacje posiadają podłogę wyłożoną płytkami korkowymi, co powodowało lepszą izolacje termiczną oraz tłumiło odgłosy przemieszczających się korytarzami napływającej ludności. Gdy zgaśnie światło, ciemności są rozpraszane przez fosforyzującą farbę, którą pomalowano szerokie pasy na ścianach schronu. Oczywiście schron przeznaczony był tylko dla ludności niemieckiej, ale wejść do niego mogły tylko osoby, posiadające maski przeciwgazowe.
Nie pamiętam dokładnie, ale mógł on pomieścić chyba około 5 000 cywili.
Po odzyskaniu niepodległości schron zostaje dostosowany do nowej roli i przebudowany na schron przeciwatomowy. Zdemontowano całą niemiecką instalacje filtro wentylacyjną w zamian, której zamontowano urządzenia odpowiadające ówczesnym wymogom.
Schron funkcjonował do początku lat dziewięćdziesiątych, gdzie odbywały się w jego wnętrzu szkolenia Obrony Cywilnej.
Parę danych technicznych schronu:
Wysokości stropu około 2,5 metra
Grubość niektórych ścian podobno 3 metry
Wysokość od wejścia pod dworcem do wejścia na Placu Zawiszy to raptem 17 metrów
Najdłuższy prosty odcinek korytarza to 100 metrów
I na koniec data zakończenia budowy LSR to 1941 r.
jakiej niepodległości 
Niemcy z tego terenu zostali wygnani. Rozumiem, że chodzi o wyzwolenie Szczecina spod okupacji niemieckiej 
. Zresztą był też Francuski i Rosyjski chociaż przez chwilunię a osadnictwo na tych terenach jest słowiańskie stąd mój upór przy Polskości tego miasta. Nie zaprzeczę jednak stwierdzenia, że rozkwit miasta nastąpił po przyłączeniu do Niemiec czego do dzisiaj można oglądać liczne ślady.
